Naar buiten!
Biancaaaaaaa!!!!! Verschrikt kijk ik op. Ik heb mijzelf net op de bank genesteld met een boek en een dampende kop koffie. Heerlijk even genieten van het ochtend zonnetje die door mijn raam heen piept. Wat is dat nu? Wie gilt daar zo hard en waar komt het vandaan?...
‘Voorstellen’
Onszelf voorstellen, we doen het zeer regelmatig in ons leven. Zodra we ergens nieuwe mensen ontmoeten, hoort dit er gewoon bij. Een nieuwe baan, een opleiding/cursus, groepsactiviteit, nieuwe hobby…je kunt het zo gek niet bedenken of het bekende ‘voorstelrondje’...
‘Wattenhoofd’
Ja! Ik heb mijzelf aangemeld voor een heuse schrijfchallenge! 30 dagen lang aan de hand van opdrachten aan de slag. Benieuwd wat er uit mijn pen gaat rollen. Als 'voorproefje' lees ik vandaag al een eerste opdracht op facebook. Een soort opwarm oefening zeg maar. De...
RIJbewijs
Vrijdagochtend, het is nog vroeg. Buiten is het nog half schemerig. Bianca is al uit de veren, loopt in haar sportoutfit door de keuken. Ze gaat zo lekker slowrunnen in het bos. Wat dat is? Dan ren je in een rustig tempo, in de natuur. Gezellig samen met een groep...
‘Het agendapunt’
Zo, daar sta ik dan. Bam! Als een heus agendapunt op de vergadering! Daar kan echt helemaal niemand omheen. Ik voel mij stralen en groeien van trots. Wat een eer! Wel bungel ik helemaal onderaan, als aller-aller-laatste, dat dan weer wel. Het voelt een beetje als...
De Chief en de Magiër
Op een zonnige herfstochtend, wandel ik door het Mastbos. Genietend van de heerlijke boslucht, de prachtige zonnestralen en de schitterende herfstkleuren. Het is warm voor de tijd van het jaar en sommige bomen kleuren nog vol groen. Dan opeens zie ik een gedaante in...
Glitter en Goud
Daar staan we dan! Ja in de spotlight…of toch niet? Wie wij zijn? Wij zijn ‘’Glitter” en “Goud”. Twee fantastische boots die het heerlijk vinden om mensen te laten stralen. ‘Shinen’ misschien wel. Niet dat we nou zo graag in de spotlight staan hoor. Dat nu ook weer...
Slowrun
Met mijn neus in de wind, run ik door het bos Bij elke stap die ik zet, laat ik mijn gedachten los Bladeren vol kleur, dwarrelen op de grond Tranen over mijn wangen, ik vang ze met mijn mond Na een uur één met mijzelf, voel ik mij voldaan Ik weet en voel weer,...
“Poeh….ik had het echt even nodig om het huis te ontvluchten!”
Al wandelend, in gedachten verzonken, loop ik aan het eind van de dag met twee volle boodschappen tassen terug naar huis. Plots zie ik uit mijn linker ooghoek een jongen uit een tuinpad gerend. “Poeh!” roept hij met een harde zucht. Vervolgens komt hij achter mij aan...