Vanaf mijn plekje, hoog aan de hemel, ben ik volop ‘zichtbaar’. Hier sta ik in vol ornaat. Rechtop, kin omhoog en borst vooruit. Oh nee, ik heb helemaal geen borst (ha ha). Nou, neus in de wind en kin omhoog dan maar. Mijn lange warme stralen volop alle kanten op om zo de mensen op de wereld ‘blij’ te maken. Dat is mijn ‘roeping’, mijn ‘kracht’. Met mijn zonnestralen voel ik precies wat mensen nodig hebben.
Wanneer ze behoefte hebben aan een beetje warmte, blijdschap of opgewektheid. Ik ben ‘geboren’ om van betekenis te zijn en mensen te helpen om blij en opgewekt te zijn. Te zien wat hun talent is, om ze in beweging te krijgen. Zodat ze kunnen genieten van het leven én vooral ook zelf kunnen stralen. Heerlijk vind ik het als mij dit lukt. Gelukkig helpen mijn krachtige stralen hier enorm bij. Zodra ik die met volle kracht kan laten ‘shinen’, zichtbaar, met vertrouwen, oprechtheid én mijn warme, liefdevolle aandacht, dan zie ik de mensen om mij heen genieten, stralen, naar buiten gaan, wandelen, fietsen, zingen, spelen. Alles waar een mens vrolijk van wordt. Zo fijn om te zien!
Er zijn echter ook mensen die niet zo blij zijn als ze mij zien. Die willen zich het liefst van mij ‘afschermen’ met een grote parasol of een dikke laag zonnecrème. Omdat ze mij té veel vinden, té warm, té krachtig en soms bang zijn dat ik hen dan ‘verbrand’ of dat het te heet wordt onder hun voeten. Bang dat ik hen ‘raak’ met mijn krachtige stralen. Daar word ik dan best een beetje verdrietig van. Op dit soort momenten wil ik mij het liefste verstoppen achter een grote, dikke wolk. Dan maak ik mij zelfs een beetje klein om ervoor te zorgen dat die mensen mij niet zien. Ik kan er ook wel een beetje boos om worden hoor. Zo boos, dat ik mij helemaal niet laat zien en er een grote, dikke, grijze lucht om mij heen hangt. Er is dan geen land met mij te bezeilen en ben niet in beweging te krijgen. Stralen is er dan zeker niet bij. Oké, ik weet dat dit niets oplost. Maar ja, ook ik ben niet perfect!
Maar, vandaag is er geen vuiltje aan de lucht. Geen donkere, mistige of dikke schaapachtige wolken te bekennen. Geen verdrietige of boze buien. Vandaag kan ik heerlijk genieten. Ik kijk eens om mij heen om de wereld te verkennen. Beneden mij zie ik mijzelf ‘weerspiegeld’ in een grote waterplas. Wat straal ik mooi, denk ik terwijl ik mijn spiegelbeeld bekijk. Eigenlijk mag ik er best zijn. Mooi, warm, krachtig, kleurrijk (zeker in de ochtend en avond kan er een mooie rood-oranje gloed om mij heen hangen), speels, vrolijk en enthousiast.
Er is geen enkele reden om aan mijzelf te twijfelen, mij te laten raken door wat sommige mensen van mij vinden, mijzelf te verstoppen achter een grote wolk. Ik mag best mijn ‘podium’ pakken aan deze grote blauwe hemel en mijzelf in vol ornaat aan de wereld laten zien.
Er verschijnt een grote glimlach op mij gezicht als ik dit zo bedenk en voel mij van binnen helemaal warm worden. Om die warmte vervolgens weer uit te stralen naar alle mensen die dit graag willen ontvangen!
