Vanmorgen las ik een post over haakjes en hokjes. Over het er niet in passen, er niet mee kunnen zijn. Grappig, dacht ik. Want werkelijk overal kom ik hokjes tegen. En vooral mensen die mij in zo’n hokje willen duwen. Met een stempel op mijn voorhoofd. En ik…ik schreeuw heel hard NEE!!! Ik pas niet in een hokje. Wil niet in een hokje! Maar ja, heb ik zelf niet overal hokjes voor? Het hokje van de kleurrijke toekomstbrenger? Of het hokje ‘snel dingen zien en voelen’, het hokje wat een functienaam heet. Of ja, het hokje van ‘doe maar gewoon, dan doen we al gek genoeg’. Kortom, bestaat er een ‘hokjes vrij leven’?
Vrij leven! Mijn jaarwoord. Vrijheid is voor mij sowieso een belangrijke kernwaarde. Maar wat betekent dan ‘vrij leven’? Afgelopen week, in het klooster, kwam ik tot de ontdekking dat dit voor mij gaat over: vrij keuzes maken, vrij van oordelen, vrij van negatieve gedachten over mijzelf, vrij om mijn eigenzinnigheid er te laten zijn. Vrij om mijn eigen weg te volgen. En ja, ook vrij van al die hokjes.
Zo begon ik maandag met een heel vrij gevoel aan mijn nieuwe baan. Een vrije rol, waarin ik vrij ben om mijn eigen agenda in te delen, vrij om tussendoor ook een beetje te freewheelen. Natuurlijk moet er gewoon hard gewerkt worden. Maar hoe mooi is het, als je dit kan doen vanuit het gevoel van vrijheid.
Mijn start werd turbulent. Er was weinig vrije ruimte om mij te ontvangen en wegwijs te maken. De agenda’s zaten vrij vol, druk druk druk. En ja, daarom hadden ze ook vrij veel behoefte aan mijn talent. Alleen gaf deze start mij wel een vrij verloren gevoel. Maar goed, om het dan maar weer vrij positief te benaderen. Geeft dit ook veel vrijheid om uiteindelijk mijn eigen invulling te geven aan mijn werk.
Mijn vrij nieuwsgierige aard, maakt dat ik vrij veel vragen stel en ja….ook best veel vrijheid voel om meteen met de deur in huis te vallen en mijn observaties terug te geven. Dit wordt niet altijd vrij goed ontvangen, wat hier en daar wat schuring geeft. Maar zonder schuring, vrij weinig glans zou ik zo zeggen.
Afijn, aan het eind van deze week kan ik in ieder geval concluderen dat ik nu al het hokje van ‘vrij direct’ opgeplakt heb gekregen. En het hokjesspel? Dat nodigt mij uit om van hokje te wisselen. Hinkelen, huppelen en haasje over: van hokje vrij direct, naar vrij open, vrij-gevig, vrij spelen en vrij leven. Dus, blijf ik vrij kijken, vrij denken en vooral vrij onbevangen. Vrij om te zijn wie ik ben!💜
