Het najaar is begonnen. Ondanks dat het koud en nat is, wandel ik zoals gewoonlijk een rondje door de polder. De frisse lucht opsnuivend, genietend van de prachtige natuur (die iedere keer weer net iets anders kleurt) en van de stilte om mij heen. Zo wandel ik een tijdje aandachtig voort. Mijn gedachten de vrije loop latend.
Ik schrik op door een luid getetter van een grote groep ganzen die over mijn hoofd vliegen. Alsof ze willen zeggen: ‘hallo! Wij zijn er ook nog!’ Aandachtig kijk ik ze na en zie ze langzaam in een grote V verder trekken.
‘Eigenlijk is het best fascinerend dat ze altijd in een V vliegen. Waar zou die voor staan? Voor Vrijheid…om hoog boven alles en iedereen uit te vliegen? De wereld van bovenaf te kunnen bekijken? Of…van Vertrouwen misschien. Vertrouwen op je intuïtie, die je altijd naar de juiste bestemming leidt. Waarmee je exact weet wat het juiste moment is om te vertrekken. De kunst is dan natuurlijk wel om te luisteren naar je intuïtie. Daar ook echt vol op te vertrouwen. Oh, dan komen we op Voelen. Daar begint het mee. Van binnen voelen dat het lijf een signaal geeft. Die intuïtie ergens tegen je praat, je vertelt wat je mag doen. Zonder voelen, valt er niet zoveel te vertrouwen.
Of wacht, die V kan ook Verbinding betekenen. In verbinding met elkaar. Als groep, als team. Samen weten waar je heen vliegt, samen optrekken, samen aan het roer en ja, samen sterk. Elkaar afwisselen in leiderschap én vanuit verbinding ook echt leiderschap vertonen, aandacht hebben voor elkaar. Verbonden zijn met het universum, de wereld om ons heen. Tja, dat lijken we soms echt een beetje kwijtgeraakt te zijn.
Misschien is die V wel van Verrassing. Geen idee hebben waar de reis uiteindelijk zal eindigen. Wat ze allemaal tegen zullen komen. Een reis vol Verassingen. Mooie, fijne verassingen die gekoesterd mogen worden. En ja, ook zeker verassingen die minder rooskleurig zijn.
De zoektocht naar je bestemming gaat niet altijd vanzelf. Het leven komt zoals het komt. En toch blijken we iedere keer een enorme dosis Veerkracht te hebben. Ha, Veerkracht…dat is er ook zo één. Of…Vallen, wat als ik Val? Wat als ik Vlieg? Dromen, vertrouwen op mijn eigen koers, mijn innerlijk kompas, dat ik altijd land waar ik mag landen. Net zoals deze groep ganzen? Mijn droom en Verlangen achterna vlieg? Bij die gedachte voel ik mijzelf Vrij. Vrij om mijn eigen koers te blijven volgen. Vrij om mijzelf te zijn met alle kleurrijke, authentieke, eigenzinnigheid die in mij zit. Vrij om te kiezen en Vrij om mijn hart te volgen. Vrij om te leven, Veelzijdig, Verrassend, Verbonden en Vol Vertrouwen.
Dag Vogels, tot een Volgende keer! Heb een goede Vlucht!
