Dat ik iets met kleur heb, hoef ik aan de meeste mensen niet uit te leggen. Kleurrijke brillen, kleding, kleur in mijn huis en ja…mensen noemen mij ook wel een kleurrijk persoon. Toch had ik de afgelopen dagen een bijzondere ervaring met kleur. Tijdens de training Playful Inquiry (The School of Play), werd ik verrast doordat ik ook kleur zag wanneer ik mij focuste op mijn felt sense. Bij het, met aandacht, luisteren naar wat mijn lichaam mij te vertellen heeft, kwam er regelmatig een kleur naar boven. Gek, dacht ik. Want dat heb ik tot op heden nooit zo ervaren. Meestal komt er meer iets van een associatie, iets wat voelt als of wat eruit ziet als. Maar kleur? Nee, dat was er echt voor het eerst.
Tijdens één van de oefeningen kwam er heel duidelijk een paarse kleur. Dus, schreef ik het woord PAARS op mijn briefje om het vervolgens ergens in de ruimte te plakken (dat was onderdeel van de oefening). Voelend waar het briefje op dat moment wilde zijn. De kleur PAARS bleef mij verwonderen. Dus toen de vervolgopdracht was om een briefje uit te kiezen wat ik verder wilde onderzoeken, twijfelde mijn lijf geen moment. Met grote passen liep ik op het briefje PAARS af. Dit was het woord waarmee ik aan de slag wilde. Met dit woord mocht ik spelen. “Ja hoor”, dacht mijn brein. “Wat kan ik hier nu mee?” In eerste instantie ging mijn brein op slot, hakken in het zand. Dit proces ken ik ook uit het dagelijks leven. Dan kan mijn brein soms ook in eerste instantie in de ‘nee’ stand gaan.
Gelukkig hoef ik niet als eerste en ontstaat er ruimte om het woord te laten zakken, mijn lichaam zijn werk te laten doen. Want ja, in eerdere oefeningen had ik al wel ervaren dat, als ik met aandacht bij mijn lichaam blijf mijn felt sense laat spreken, er altijd iets ontstaat.
Zo ook dit keer. Op het moment dat ik aan de beurt ben, neem ik nog even tijd om te voelen. Ik voel dat ik een kussen wil, waarop ik ga zitten. Ik sluit mijn ogen, focus op mijn lichaam en…”Hallo!”, zeg ik met een diepe, donkere stem die als vanzelf ontstaat. “Ik ben PAAAAAAARS. Hier, nu, aanwezig, rustig, relaxt, groots, vrij.” Hoor ik mijzelf zeggen. Ondertussen ondersteunt mijn lijf deze woorden met bewegingen. Armen wijd uitgestrekt, rustig zittend, achterover gezakt, geaard en stevig. “Whoooeeeaaaa!”, geeuw ik luid. “Ja, ik voel mij heel relaxt, zóóó…even lekker zakken. Hmmmm, PAAAAAARS.” Ondertussen kijk ik langzaam, één voor één mijn groepsgenoten aan. En terwijl ik dit doe hoor ik mijzelf met diezelfde diepe, donkere stem zeggen: “Ik zie je! Ik ben hier, ik mag er zijn. Puur, PAARS.” Op dat moment weet ik niet of ik dit echt tegen de ander zeg, tegen mijzelf OF misschien wel tegen allebei. En net zo plots als ik begon met mijn betoog als PAARS is het klaar. Ben ik weer gewoon in het hier en nu, als Bianca. Verrast kijk ik om mij heen. Jeetje, wat een ervaring. Hoe indrukwekkend dat dit uit mijn lichaam kan ontstaan. Zonder nadenken, zonder verhaal of script. Maar puur door bij mijn lichaam te zijn.
Ik sta op en plak het briefje met PAARS op het kussen waarop ik zat. Denkend dat dit de plek is waar het briefje nu op zijn plek ligt. Nog geen seconde later pak ik het resoluut weer op en plak het briefje op mijzelf, op de plek van mijn hart. “Hier hoort het”, zeg ik en benadruk het woord PAARS. Op mijn paarse bloes, die ik vanmorgen persé aan moest. Ondanks dat ik iets heel anders uit de kast had getrokken. Mijn lijf wist blijkbaar al dat deze kleur vandaag centraal zou staan. Ik grinnik er even bij.
Waar ik aan het begin van de oefening dacht dat PAARS in de weg zat, mij in iets belemmerde, bleek PAARS volledig bij mij te horen. Voor mij staat het symbool voor lay-back, relaxt, krachtig, puur en vooral powerful. PurplePower! Die houden we erin.
Wat een prachtige ervaring en wat een heerlijk gevoel. Dit voelt oprecht als ‘thuiskomen’ in mijn eigen lijf. Luisteren, voelen…dat is wat ik nodig heb. Mijn brein even parkeren. Die mag best eerst ‘nee’ roepen. Maar die laat ik even voor wat het is. Ruimte creëren om te voelen wat mijn lichaam mij OPRECHT te vertellen heeft. Dat brein volgt daarna vanzelf wel weer.
